اولین روز از فروردین‌ماه سال ۱۳۴۹ بود که حسین خادمی نوزاد کوچک خود را درآغوش کشید و او را با عشق به نبی‌اکرم(ص)، ابوالقاسم نامید. کوچه‌های روستای کنارکوه از توابع استان بوشهر هر روز شاهد بالیدن ابوالقاسم بود تا این‌که در هفت سالگی او را راهی دبستان کرد. وی تحصیلات خود را تا سال دوم دبیرستان در رشته علوم‌تجربی ادامه داد. سال ۱۳۶۵ بود و عشق به دفاع از وطن ابوالقاسم را به عضویت در بسیج دعوت کرد و او راهی جبهه شد و سرانجام سرباز ۱۸ ساله خمینی کبیر در چهارمین روز از تیرماه سال ۱۳۶۷ در نبرد با مزدوران بعثی در جزیره مجنون به شهادت رسید. پیکر پاک او هرگز به زادگاهش بازنگشت و چشم انتظاری را رسم همیشگی آن دیار ساخت. تنها باقی‌مانده از آن رادمرد، ۱۲ سال بعد توسط جست‌وجوگران پیکرهای شهدا در جزیره مجنون پیدا شد و در روز دوازدهم خردادماه ۱۳۷۹ از سپاه بندر دیلم تا گلزار شهدای دیلم تشییع شد و در مزاری که به یادبود او ایجاد شده بود دفن گردید. بخشی از وصیت‌نامه شهید: ﺷﻤﺎ اى ﺧﻮاهراﻧﻢ ﺑﺎ ﺣﻔﻆ ﺣﺠﺎب اسلامی‌تان ﻣﺸﺖ ﻣﺤﻜﻤﻰ ﺑﻪ دهان یاوﻩﮔﻮیان ﺑﺰﻧﻴﺪ. ﭘﻴﺎم ﻣﻦ ﺑﻪ ﺑﺮادران و ﺧﻮاهراﻧﻢ این اﺳﺖ که ﺑﺎ اﻧﺠﺎم واﺟﺒﺎت و ﻣﺴﺘﺤﺒﺎت و ترك ﻣﺤﺮﻣﺎت و ﻣﻜﺮوهات تقوى ﺧﻮیش را ﺣﻔﻆ و ﭘﺎﺳﺪار اﻧﻘﻼب و اﺳﻼم ﺑﺎﺷﻴﺪ. هوﺷﻴﺎر ﺑﺎﺷﻴﺪ و کمر ﺑﺮﺑﻨﺪید و ﮔﻮش ﺑﻔﺮﻣﺎن رهبر ﻋﻈﻴﻢالشأن اﻣﺎمﺧﻤﻴﻨﻰ (ره) ﺑﺎﺷﻴﺪ. از ﻧﻴﺮوهاى اصیل اﻧﻘﻼب و ﻣﺘﻌﻬﺪ ﺑﻪ اﻧﻘﻼب اﺳﻼﻣﻰ هم‌چون روﺣﺎﻧﻴﺖ ﻋﺰیز اﺳﻼم که در رأس همه این‌ها وﻻیت ﻓﻘﻴﻪ ﺣﺎکمیت دارد، ﺣﻤﺎیت کنید.
