اجتماعی

ظرفیت ها و ظرافت ها در مواجهه با ناهنجاری ها

در هر جامعه ناهنجاریها، تخلفات و اشکالات عدیده ای وجود دارد که به نوعی می توان آن را ناشی از ذات زندگی اجتماعی، تفاوت دیدگاهها و میزان باورمندی افراد و همچنین بسترهای اجتماعی و فرهنگی قلمداد کرد اما همه آموزه های اخلاقی موید این نکته است که در مواجهه با این ناهنجاریها ضرورت استفاده از شیوه های تاثیر گذار و درونی کردن التزام به قانون را نباید از نظر دور داشت.

“به قاچاقچیان کالا و سوخت که نظام اقتصادی کشور را به چالش می‌کشند، هشدار می‌دهیم که در صورت تداوم این راه، شناورهای‌ حامل قاچاق را با خارج کردن خدمه آن به آتش می‌کشیم. ” این جمله فرازی از سخنان منسوب به فرمانده محترم نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که در ماهیت خود به عنوان خط و نشان کشیدن برای مفسدان اقتصادی شاید چندان ایراد و اشکالی بر آن وارد نباشد اما از نظر نوع ادبیات و واژه گزینی و علاوه بر آن دقیق نبودن برداشت مفهوم قاچاق از سوی مخاطب جای آن را داشت که این تنگسیر شجاع و کاربلد دقت نظر بیشتری در بیان هدفش بخرج می داد.

اگر بر این باور باشیم که خط و نشان کشیدن برای عوامل پشت پرده قاچاق های گسترده و سازمان یافته می تواند متضمن اثر بخشی مناسب باشد و سایر متغیرها را در این ارزیابی دخیل ندانیم چشم بر این واقعیت بسته ایم که مبارزه قهر آمیز با این پدیده مذموم حداقل در کشور ما از زمان پهلوی اول تا کنون منتج به نتیجه مطلوب نشده است.

بی شک سردار تنگسیری که خود زاده و پرورده خطه جنوب است بخوبی آگاه است که بسیاری از مبادلات قاچاق در حجم های گسترده و یا سوء استفاده از خلاهای قانونی ریشه در کجاها دارد، دست کاری سامانه وزارتخانه مسئول در زمینه ورود خودروها نمی تواند کار هم خطه ای های خونگرم و ساحل نشین جنوب کشور باشد.

جناب سردار تنگسیری کاش لحظه ای خود را بجای صاحب شناور چوبی در آبادان،خرمشهر، هندیجان، دیلم و گناوه و بوالخیر، خمیر و چارک و گواتر و…. فرض می کرد و درصد اندکی قایل می شد که لنج دار و ملوان این خطه خود را مخاطب این مقام ارشد نظامی و مقتدر می دید و در پی این تصور چه حالی به وی دست می داد؟

جناب سردار عجالتا دشمنی های امثال ترامپ و بی تدبیری های برخی مسئولان دامن مردم و کشور بخصوص مرزنشینان را گرفته و زندگی آنها را به معنای کامل با چالش روبرو کرده است، همین ساحل نشین ها از صدام و آتش او نترسیدند و با لنج های باری خود بدون چشمداشت حق ماموریت و ارتقا رتبه اقدام به حمل سلاح و مهمات برای رزمندگان کردند که احاطه آن برادر ارزشمند بر این نوع از خود گذشتگی ها فزونتر از آن است و راقم این سطور را بی نیاز از قلمفرسایی و اطناب می کند.

سردار عزیز دیار تنگسیر ما نیز با تو همنوایم که باید با پدیده قاچاق برخورد شود، روزنه های فساد مسدود و زمینه حمایت از تولید که ملحوظ نظر مقام معظم رهبری است در عمل و نه در تدوین و تصویب و ابلاغ قانون های خاک خورده فراهم شود اما به آتش کشیدن شناورهای قاچاق را برای آخرین مرحله واگذاریم و با توجه به جدیت و اهتمام قاضی القضات کشور در این عرصه با همگرایی در تعامل اثربخش و هم‌افزا از روش های بهتری برای ریشه کنی این معضل استفاده کنیم.

حضرتعالی که یک درجه تخفیف دادید و به آتش کشیدن شناورها را به پیاده کردن خدمه منوط کردید ،برای اینکه سوء برداشتی از بیاناتتان نشود ، بصلاحدید تصریح بر این نکته و تکمله که منظور لنجداران و ملوانان ، صبور بی نوا نیست رافع برخی ابهامات خواهد بود

نیک مستحضرید به دلیل کرونا این قشر مانند قاطبه مرزنشینان چند ماهی است دیگر توان سرخ کردن صورتشان با سیلی را نیز ندارند، دل آشوبشان نکنیم.