نشریه آلمانی با ناکارآمد دانستن سیاست خارجی رئیسجمهور آمریکا با برشمردن مواردی از این ناکامیها به سیاستهای وی درباره ایران و اعمال تحریمها اشاره کرد و نوشت تهران هرگز به تسلیم در برابر واشنگتن فکر نمیکند.
شریه آلمانی «اشپیگل» در گزارشی به انتقاد از سیاست خارجی «دونالد ترامپ» رئیسجمهور آمریکا پرداخت.
مشهورترین نشریه آلمان نوشت که فرقی ندارد که سیاستهای ترامپ مربوط به چین، ایران و یا کره شمالی باشد. رئیسجمهور آمریکا در سطح جهانی موفقیت چندانی نداشته است. این موضوع شاید ریشه در یکی از رازهای پیروزی ترامپ در انتخابات داشته باشد و آنهم این بود که او در جریان رقابتهای انتخاباتی خود، برای مسایل پیچیده جهانی، پاسخهای سادهای ارائه میداد.
این مسایل شامل رابطه بازرگانی با چین، موضوع مهاجرت، برنامه هستهای کشورهایی مانند ایران و یا کرهشمالی میشدند. ترامپ برای همه این مسایل یک راهکار داشت. او «باراک اوباما» رئیسجمهور پیشین آمریکا را ابله خطاب میکرد و میگفت «من به تنهایی میتوانم مسئله را حل کنم.» و «فقط من میتوانم این مسئله را حل کنم.»
اینها مجموعهای از توهمات و نادیده گرفتن حقایق بود که نتیجه آن هم قابل پیشبینی بود. ترامپ در سمت رئیسجمهور آمریکا تاکنون در حل این مسایل پیچیده شکست خورده است. وعدههای بزرگ وی رو به فرو پاشی هستند. ضمن اینکه وی دیگر مشاور قدرتمندی ندارد که مانع از اقدامات احمقانه او شود. افرادی مانند «جیمز متیس» که زمانی وزیر دفاع وی بود و یا «گری کوهن» رئیس مشاوران اقتصادی کاخ سفید هم یا استعفا دادند و یا از کار برکنار شدند. نتیجه این اقدامات ترامپ، بحران و متشنج شدن اوضاع است.
ترامپ به جای اینکه در جنگ اقتصادی با چین، شغل بیشتری در آمریکا ایجاد کند دچار جنگ اقتصادی در سطح جهانی با چین شده است، به طوری که مصرفکنندگان آمریکایی هم متضرر شدهاند. آنها ناچارند که بخشی از تعرفهای را که ترامپ برای کالاهای چینی اعمال کرده است را بپردازند. با این حال ترامپ همچنان امیدوار است که به توافقی بزرگ با چین برسد تا وی را به عنوان فرد برنده معرفی کند. اگر رئیسجمهور آمریکا فکر میکند که چین در صورت مخالفت آمریکا از خواست خود صرف نظر میکند، باید گفت که هم خود را فریب میدهد و کسانی را که به او رای دادهاند. ایالات متحده مدتهاست که ضعیف شده و در مقابل، چین قدرتمند شده است.
ایران دیگر نمونه سیاست خارجی ناموفق ترامپ است. تهران هرگز به این فکر نمیکند که در برابر تحریمهای جدید آمریکا تسلیم شود. ضمن اینکه دولت ایران از مانور قدرت آمریکاییها در خلیج فارس هم تاثیر اندکی میبیند. در این بین، افراطگرایانی که همواره گفتهاند که آمریکا قابل اعتماد نیست، پیروز خواهند شد. همچنین در پی خروج یکجانبه آمریکا از توافق هستهای با ایران (برجام)، امکان از سرگیری برنامه هستهای ایران وجود دارد و این موضوع اسرائیل را عصبانیتر میکند ضمن اینکه خطر جنگ در منطقه افزایش مییابد.
ترامپ در پیگیری سیاست خود در ونزوئلا هم موفقیتی نداشته است. او تلاش کرد که دولت «نیکلاس مادورو» رئیسجمهور ونزوئلا را برکنار کند، اما روسیه و چین از دولت مادورو حمایت کردهاند. این دو کشور تلاش میکنند تا ونزوئلا را به عنوان هم پیمان خود نگه دارند و نگذارند که با تشکیل دولت جدید تحت حمایت آمریکا درآید. کره شمالی هم دیگر نمونه از سیاست خارجی رئیسجمهور آمریکاست. «کیمجونگ اون» رهبر کرهشمالی به وضوح ترامپ را دزدیده است. رئیسجمهور آمریکا با ایدهاش مبنی بر متقاعد کردن پیونگیانگ بر دست کشیدن از برنامه تسلیحات هستهای خود، هیچ پیشرفتی نداشته، بلکه کیم موشکهای جدیدی را آزمایش کرده است.
اشپیگل نوشت که ترامپ در پنهان کردن اشتباهاتش تبحر دارد و زمانی که وی کشتیهای جنگی به خلیجفارس میفرستد این کشتیها از امنیت آمریکا دفاع نمیکنند بلکه میخواهند نشان دهند که ترامپ (در مقایسه با پیشینیان) مرد قویتری است. اکنون این موضوع مطرح میشود که اگر ترامپ هم فهمیده باشد که نمیتواند بسیاری از بحرانهای مختلف را حل کند، آیا کسانی که به وی رأی دادند هم متوجه این موضوع شدهاند؟
چنین مواردی نشانگر نوعی تضاد است. سیاست ناتمام وی که ناامنی و بسیاری از بحرانها را که او مسبب آن است را به دنبال داشته است، نباید به صورت خودکار ادامه داشته باشند. احتمال دارد که وی در انتخابات ریاستجمهوری آینده بار دیگر انتخاب شود و چهار سال دیگر در کاخسفید به سیاستهای خود ادامه دهد. بهتر است که بیشتر آمریکاییها این حقیقت تلخ را بدانند که پوپولیسم محکوم شده است. برای وعدههای انتخاباتی راهکار سادهای وجود ندارد و سیاست خارجی آمریکا شکست خورده است.