حسین شمسیان در نامه‌ای خطاب به علی مطهری نوشت: هرچند عدالتخواهی وظیفه‌ای همگانی و شرفی بزرگ برای افراد است، اما ورود شما به این حوزه و بخصوص مصداقا به موضوع مشکلات کارگران نیشکر هفت تپه، با توجه به آنچه در ادامه این متن می‌خوانید، شائبه انگیز و فرار به جلو از بیم کاستی‌ها و کم کاری‌ها و حتی همراهی در خیانت‌ها و غارت بیت المال است و چه خوب است برای برای رفع این شبهات، صریح وشفاف به افکار عمومی پاسخ دهید.
جنابعالی قریب به دوازده سال قبل، از سوی مردم تهران به عنوان نماینده مجلس شورای اسلامی انتخاب شدید. در همه این سال‌ها دسترسی و قدرت قانونی شما این امکان را برایتان فراهم می‌کرد که جلوی مفاسد و مظالمی که امروز ژست مبارزه با آن را دارید، با ورود کارشناسی و قانون گذاری دقیق بگیرید. چه خوب است درباره مشکلات کارگری یا مسائل زنان یا هر ادعای دیگری که دارید به مردم پاسخ بدهید که کدام طرح را ارائه کردید (حتی اگر نمایندگان به آن رای نداده باشند.)
بعنوان یک مصداق مشخص خوب است درباره موضوع مشکلات تلخ کارگران نیشکر هفت تپه به افکار عمومی توضیح بدهید.
از آنجا که ممکن است به جهت ایفای وظایف نمایندگی (!) در موضوع دختر آبی و همراهی با رسانه‌ای ضد انقلاب، برخی موارد تاریخی از یادتان رفته باشد، شرح مختصری از ماجرای نیشکر هفت تپه را یادآوری می‌کنم:
در سال ۹۴ که شما نایب رئیس مجلس بودید، صد در صد سهام نیشکر هفت تپه به ثمن بخس واگذار شد. آن زمان شما با تکیه بر کرسی ریاست مجلس، خانه ملت را اداره می‌کردید، ولی به خودتان زحمت ندادید درباره این واگذاری تحقیق کنید و نسبت به واگذاری عجیب این سرمایه هنگفت ملی فریاد عدالتخواهی بزنید! فریاد پیشکشتان، حتی یک تذکر از شما در سابقه مذاکرات مجلس ثبت نشده است! چرا؟! آن روز عدالتخواهی مد نبود یا نه، اگر چیزی می‌گفتید، به دولت مطلوبتان بر می‌خورد و برای انتخابات مشکل ایجاد می‌کرد؟! یعنی شما خبردار نشدید که این مجموعه عظیم ۲۴ هزار هکتاری که در سال ۹۱ با پول بیت المال نوسازی و به روز رسانی شده بود؟ و بعد خبردار نشدید که به صورت اقساطی و با پیش پرداخت تنها ۶ میلیارد تومان به دو جوان ۳۱ و ۲۸ ساله واگذار شد؟!
چطور حالا پرداخت حقوق کارگران برایتان مهم شده، اما آنروز اصلاً به روی خودتان نیاوردید ۲۴۰ میلیون متر مربع زمین در خوزستان تنها با پیش پرداخت شش میلیارد تومان و اقساطی که هرگز پرداخت آن کامل نشد از بیت المال به جیب عده‌ای خاص رفته است؟! (تازه محاسبه صنایع و تاسیسات عظیم آن هم اصلاً برایتان مهم نبوده و نیست)، اما حالا ناگهان پوستین حمایت از کارگران پوشیده اید؟!
چطور هیچوقت به فکرتان نرسید که سناریوی سندسازی و زیان‌ده نشان دادن آن مجموعه، عملیاتی مهم و کلیدی برای بی ارزش و مفت فروشی آن است، اما حالا با هوش و نبوغ به محاسبه حقوق کارگران مشغولید؟!
راستی، خبر دارید نورچشمی‌هایی که از طرف بزرگترهایشان، مامور به خرید نیشکر هفت تپه بودند، یکی فراری و دیگری در زندان است؟!
خبر دارید رئیس سازمان خصوصی سازی که بار‌ها از این واگذاری عجیب حمایت کرده بود، حالا زندان است و باید جوابگوی این روند عجیب وویرانگر زندگی هزاران کارگر باشد؟!
آقای مطهری!
شما نایب رئیس مجلس بودید، به مردم بگوئید در برابر این غارت بیت المال و دزدی آشکار چه کردید و اگر کاری نکردید، چرا حالا به جای پاسخگویی تظاهر به حق طلبی می‌کنید؟!
بجز این مصداق، شما در ماجرای دختر آبی تا آنجا پیش رفتید که حاضر به انتشار خبر دروغ شدید و بعد هم علیرغم پس گرفتن خبر اول، آن را با دروغ دیگری ادامه دادید! هیاهو و جنجال در این فقره به موضوع رفتن زنان به استادیوم‌های ورزشی بر می‌گردد و چه خوب است شما در اینباره هم به مردم و افکار عمومی توضیح بدهید در سال‌های حضورتان در مجلس، چه گام‌هایی برای هموار سازی این مسیر برداشتید؟!
شما تظاهر به دفاع از حقوق زنان می‌کنید و از جان باختن بانویی که خودسوزی کرده، ابزاری برای حمله به جمهوری اسلامی و سیاه کردن چهره آن ساخته اید. قبول! فقط بگوئید در همه سال‌هایی که در بالاترین مناصب تقنینی بوده اید، برای پیشگیری از این رخداد چه کردید؟ کدام طرح را به مجلس ارائه کردید تا بر اساس آن ورود بانوان به ورزشگاه قانونی شده و کسی نتواند جلوی آن را بگیرد؟ مهم نیست این طرح تصویب شده باشد یا نه، مهم نیست که توسط مراجع بالادستی آن را رد کرده باشند یا نه، شما بعنوان نماینده در این راه گامی برداشتید یا نه فقط امروز روی موج احساسات سوار شده اید که نه، خودتان موج ساز و موج سوار شده‌اید؟!
آقای مطهری!
شما دوازده سال نماینده مجلس بودید و در مقطعی از آن، نایب رئیس. پس نه تنها حق ندارید با فرار به جلو، گریبان دیگران را بگیرید، بلکه باید روی صندلی پاسخگویی نشسته و بابت همه کار‌هایی که نکردید به مردم پاسخ بدهید.
ملای رومی سال‌ها قبل در وصف شما ناشیانه تجاهل العارف می‌کنید، اینگونه سروده:
دوش چه خورده‌ای دلا، راست بگو نهان مکن.
چون خموشان بی گنه، روی برآسمان مکن
باده خاص خورده ای، نقل خلاص خورده‌ای
بوی شراب می‌زند، خربزه در دهان مکن!
