در سال های نه چندان دور که تن رنجور و خسته دیلم پر از زخم های کهنه بود ، شوق ایفای رسالت و پاسخ به ندای درون برای تلاش در راستای زدودن غبار حرمان و انزوا و طرح معضلات و چالش ها در میان شماری از فرزندان این دیار ساحلی به گونه ای بود که یکه و تنها بار این مسئولیت سترگ را بر دوش می کشیدند و با زبان و قلم خویش دردمندانه می نگاشتند تا شاید دلسوزی پیدا شود و چاره ائی بیندیشد.
پرویز خلیجی از آن دست افرادی بود که به عنوان اولین خبرنگار، روایتگر دردمندی دیلم شد و در دهه ی سی و چهل و حتی بعد از ان نیز با شور و شوق فراوان و انگیزه دو چندان، مسائل و مشکلات مبتلا به این دیار را به خوبی به تصویر می کشید .
پرویز خلیجی فرزند مرحوم کربلایی محمد حسن متولد۲ آبان ۱۳۱۷ دارای تحصیلات ششم قدیم که کار مطبوعاتی را در سال ۱۳۳۵ با روزنامه فریاد خوزستان چاپ اهواز به مدیریت شادروان سید عبدالحمید وکیل زاده ابراهیمی در دفتر کوچکی واقع درگود قصابخانه روبروی مسجد مرحوم ایرانی را با شوقی فراوان آغاز نمود.
آنچه در پی می آید خاطراتی است که از زبان و قلم خود در همین زمینه جهت استفاده مخاطبین رسانه صدای لیراوی نگاشته است:
در آن روزگاران امکانات خبر رسانی بسیار اندک و روزنامه از طریق هندیجان به وسیله چهار پایان مبادله می گردید سریع ترین وسیله ارتباطی تلگراف بود در آن موقع بندردیلم از ابتدایی ترین امکانات زندگی حتی آب آشامیدنی محروم بود و آب شرب مردم از چاه هایی به نام تنوب سید و تنوب حاج قنبر تهیه می شد و سالی که باران هم نمی بارید مردم ازهمین چاه ها استفاده می کردند ؛دیلم از هر نظر بسیار محروم بود روی همین اصل از ابتدای شروع کار خبری سعی کردم فقدان آب آشامیدنی ، برق ، کمبود امکانات بهداشتی را به طور مرتب در این روزنامه مردمی منعکس کنم که خوشبختانه با تلاش های مرحوم حاج عبدالرسول بشیری اولین شهردار دیلم نتیجه مطلوب هم گرفته شد ، بنده بعنوان بهترین خاطره ی دوران خبرنگاریم همیشه روزی را که لوله کشی آب دیلم صورت گرفت نام برده ام.
دیلم در دهه ی سی فاقد بیمارستان،اداره ثبت اسناد، دادگاه و دیگر ارگانهای دولتی بود که دراین موارد نیز با انعکاس خبری بنده و پیگیری های مسئولین نتیجه داد….
طیف متنوع رویدادها و مطالبی که توسط آقای پرویز خلیجی در جراید آن روزگار به زیور طبع و نشر آراسته شده حاکی از شناخت و احاطه وی به مسایل مبتلابه دیلم و لیراوی است، ازپوشش مناسبت های رسمی ، میزگردهای مطبوعاتی حول دغدغه جوانان، ضرورت احداث پل بر دره بویرات، نامطلوب بودن ارتباطات تلفنی، وقوع زلزله،آسیب پذیر بودن زنان باردار به علت نبود ماما، سودجویی پیمانکاران، درخواست راه اندازی دادگاه، احداث محورهای مواصلاتی، رفع نگرانی و مشکلات دریانوردان دیلمی تا عسر و حرج مردم دیلم و لیراوی به دلیل شیوع بیماری های واگیردار در این منظومه هویداست.
بیان قابلیت ها و پتانسیل های مردمان خیراندیش و فهیم دیلم و لیراوی آن روی سکه فعالیت های مطبوعاتی آقای پرویز خلیجی است که همراستا با طرح تنگناها ، ذهن جستجوگر مخاطب را معطوف به این واقعیت می کند که محرومیت مضاعف ساحل نشینان این خطه در حالی است که استعدادها و همت عالی مردمان این دیار به دلیل بی توجهی بستر مناسبی برای بروز و ظهور نمی یابد.
اطلاعات، کیهان، آیندگان ، آسیای جوان، خواندنی ها، پیک خجسته، فریاد خوزستان ، گلستان، پیام آسمانی، پست تهران در زمره نشریاتی است که پیش از انقلاب به صورت ادواری یا مستمر این پیشکسوت مطبوعات جنوب با آن همکاری داشته و فعالیت رسانه ای آقای خلیجی در چهار دهه پس از انقلاب نیز کماکان استمرار یافته و هفت دهه فعالیت مطبوعاتی ره آورد تلاش ایشان است.
نکته درخور تامل این است که خلیجی جوان در آن دوران که تعداد باسوادهای این بندر به نسبت اندک بود دفتر کوچک مطبوعاتی خود را به محفل ادبی نیز مبدل کرده بود و گعده ادبی با بررسی کتابها و نشریات آن روزگار برپا بود..
شایان ذکر است آقای ایرج خلیجی ،روانشاد مرحوم غلامرضا کپتان،شادروان فهیمی و مرحوم محمد زاهدی پور نیز از فعالین در این کسوت در آن دوران به شمار می روند.
