اجتماعی

نقش پوتین در عدم حمله ترامپ به ایران

ه گزارش اسپوتنیک به نقل از «نیویورک تایمز»، لغو حمله موشکی به ایران، بخش اعظم سیاستمداران آنسوی اقیانوس و نخبگان رسانه ای را شوکه کرد.

دونالد ترامپ با لغو حمله موشکی به ایران دوباره تمام ورق های هواداران آغاز یک جنگ دیگر آمریکایی در خاورمیانه را بهم ریخت. پس از آنکه در رسانه های آمریکایی خبر مربوط به اینکه رئیس جمهور آمریکا «بمباران هوایی را لغو کرد»، ترامپ تصمیم گرفت این موضوع را روشن کند و گزینه خود در باره حوادث را برای عموم توضیح بدهد.

به نوشته نشریه نامبرده،«روز جمعه صبح، رئیس جمهور آمریکا اطلاع داد که نیروهای مسلح آمریکا برای حمله به ایران در حالت آماده‌باش قرار داشتند اما ۱۰ دقیقه قبل از آغاز این حملات، دستور لغو آن را پس از آن صادر کرد که ژنرالی برای او توضیح داد که ضربه موشکی باعث کشته شدن ۱۵۰ ایرانی خواهد شد».

پاسخ جالب پوتین به سوالی درباره جنگ هسته ای

©

توضیح رئیس جمهور آمریکا به نوعی منطقی است: کشتن ۱۵۰ نفر در ازای سرنگون کردن پهپاد آمریکایی (که ۱۳۰ میلیون دلار قیمت داشت و به معنی واقعی کلمه «سرباز»  نیست) حتی برای رئیس ‌جمهور آتشی مزاج آمریکا زیاده از حد غیرعادی بود. شاید این واقعیت بر تصمیم او تأثیر گذاشت که ایرانی ها رفتار «جنتلمن‌منشانه» از خود نشان دادند و به جای زدن هواپیمای گشت آمریکا، پهپاد آمریکایی را سرنگون کردند تا قربانی برجای نماند.

اما یکی از جالب ترین گزینه ها در بین گزینه هایی که اکنون در بخش آمریکایی شبکه های اجتماعی پخش شده است، به جو مک کنزی که در محافل دوستداران «توطئه‌گری» محبوب است،تعلق دارد و این است که دونالد ترامپ حمله به ایران را از ترس ولادیمیر پوتین لغو کرد. زیرا پوتین اعلام کرده بود که جنگ با ایران فاجعه خواهد بود.

ماجرای لغو حمله موشکی به ایران احتمالا موجب برخورد بدبینانه‌ای نسبت به عملیات آتی آمریکا در درگیری های مهم بین‌المللی خواهد شد. این نکته نیز بد است که افرادی نادان و تشنه به خون رئیس جمهور آمریکا را احاطه کرده‌اند و اظها رنظر می کنند. زیرا دیر یا زود نقشه آنها می تواند عملی بشود.  بدتر آنکه در سال ۲۰۲۰  آنها از امکان رسیدن به قدرت در آمریکا برخوردار خواهند شد.

اما در این ماجرا یک نکته مثبت هم وجود دارد: هر چه این نوع موارد آشکارتر و عیان تر شود،مشوق خوبی برای باقی جهان خواهد بود تا درگیری های داخلی را کنار بگذارند و بطور جمعی به حل و فصل «مسأله آمریکا» بپردازند. نه ایده‌آل های والا و با ارزش بلکه غریزه حفظ جان خود علت اصلی گذار به چنین مرحله‌ای برای آنها خواهد بود.

در تاریخ ۸ مه، دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا خبر خروج واشنگتن از توافقنامه برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) را اعلام نمود. این توافقنامه موجب محدودیت در فعالیت های هسته ای ایران و جلوگیری از اقدامات یکجانبه آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا در تحریم های یک طرفه می باشد.

روابط واشنگتن و تهران پس از بیانات اخیر مقامات جمهوری اسلامی درباره متوقف کردن برخی از اقدامات در چارچوب برجام متشنج تر شده است. دیرتر حسن روحانی ، رئیس جمهور ایران ۶۰ روز به کشورهای اروپایی عضو برجام مهلت داد تا طی این مدت تعهدات بانکی و نفتی خود در برابر جمهوری اسلامی را اجرا کنند. روحانی نامه هایی با این موضوع را برای رهبران بریتانیا، فرانسه، آلمان، روسیه و چین نوشت.

پنجم ماه مه جان بولتون، مشاور امنیت ملی ایالات متحده در این خصوص گفت که واشنگتن به منظور مقابله با سیاست های ایران، بمب افکن هایی را در خاورمیانه مستقر خواهد کرد و یک گروه تجهیزات نظامی به رهبری ناو هواپیمابر آبراهام لینکلن به این منطقه ارسال می کند. این ناو آمریکایی هم اکنون در دریای مدیترانه قرار دارد.